شعر ها و یادداشت های محسن با فکر

چای زاران است وباران است وباغستان سبز ---------------------------------------------------از کدام ابر است این نم نم که می باراندم برکدامین سمت طوفان بلا می خواندم بسته ام دل در کمند سالهای دیر ودور این نشان پیوسته در ذهن وزبان می ماندم تا به شکل تازه ای از خاک سر بر آورم سال وماه عمر همچون دانه می افشاندم همچو سنگم پای برجا در ستیز ناکسان دشمن اما درلباس دوست می غلطاندم بی تو محوم باتو باقی تا جهان باقیست چون -در کنار دوست جان کندن نمی میراندم مطلبی پنهانم از فهم کسان گنگ ونهان این عجب !یار نکو اندیش من می داندم من کجا و درک رمز وراز عشق ودوستی !اوست هم این نکته با تدبیر می فهماندم شرط من در عشق او پیمودن راه بلاست گر نگریاند مرا از خویش می رنجاندم بین مهر وکینه اش فرصت به مویی بسته است گاه می خواند به خود گاهی زخود می راندم آزمودم همچو حافظ بخت خود را در وطن ماندن اینجا بیش از این برخاک می مالاندم گرچه نتوانم که عیب این غزل پنهان کنم من خود آن نقصم که لطف یار می پوشاندم جاده لغزان است وخوف رهزن وبیم سقوط نیست یاری غیر خود تا باز برخیزاندم چای زاران است وباران است وباغستان سبز شور عشق است آنکه دراین عرصه می رقصاندم محسن بافکرلیالستانی اردیبهشت 81از دفتر :اقلیم هوشیاری ما،چاپ وانتشار۱۳۹۰،ایلیا بخوانید, ...ادامه مطلب