حسینعلی لیالستانی

علت رابطه ی ماباحسینعلی لیالستانی،صرفنظرازجنبه ی فامیلی بودن،به برخی ازعلایق هنری هم مربوط میشود.نزدیک به بیست سال پیش ،برای اجرای یک پروژه ی سریال تلویزیونی،تمامی عوامل آنرابه لیالستان آورده بود.جمشیدمشایخی،داریوش اسدزاده وثریاقاسمی ازجمله چهره های سرشناس سینمایی بودند که حسینعلی باخودآورده بودتابه سریال دردست اجرایش اعتبارببخشند،همراه بابرخی از هنرمندان لاهیجانی.شنیده بودم که روزهای زیادی درخشته پل والیکیامحله به فیلمبرداری مشغولند.چون فصل پاییز وایام بیکاری مردم بود،همه روزه عده ای از اهالی لیالستان هم برای تماشای بازیگری هنرمندان در محل فیلمبرداری حاضر می‌شدند.احتمالاسال۸۱یا۸۲بود.

دریکی ازروزهاحسینعلی به مغازه ام آمدوضمن توصیف زیاددرباره فیلمش که مثلاً پلانهای طولانی بیست دقیقه به بیشتررااجرامیکنم،بمن گفت....محسن،من ترابه عنوان شاعرلیالستان وپسردایی ام به جمشید مشایخی ودیگران،معرفی کرده ام ،اگربرایت امکان داردچندنسخه ازکتابهایت رابه نامشان بنویس تابه آنهابدهم خودت هم ساعت سه بعدازظهر به محل فیلمبرداری بیا تاترابه آنهامعرفی کنم.شایدگمان میکردکه اعتباری دارم وعلاقمندبودکه آنرابه رخ چهره های سرشناس حاضردرلیالستان  بکشد.دلیلی برردپیشنهادش نمی دیدم،باتوجه به اینکه فبلا هم بارها به دیدنم امده بودودرموردتمام مسایل موردتاییدمن ازجمله فیلمهای بیضایی،مهرجویی،کیمیایی وکیارستمی نظرمساعدوموافق داشت.چنانکه بعدهاهم بارها به دیدنم می آمد.،منهم به او احترام میگذاشتم،سعی میکردسینمای متفاوت ارائه دهدوبه نوعی فضاهای سوررئالیستی درفیلمهایش ایجادکند،امانظربه ایدآلیسم نهفته درایده هاوهمچنین خامی وضعف دیدگاهش مطلقانه تنها نتوانست  به فضاهای مثلاً مارکزی،آنچنان که میخواست برسد،بلکه به ورطه ی خرافه وایدالسم ساده و ابتدایی درمی غلطدونه تنها همراهی خواص راجلب نمی کنند بلکه درمیان عامه ی بینندگان هم توفیقی به دست نمی آوردودرواقع هزینه های این پروژه هادارای بازخورد مناسبی نمی شود.

باری ساعت سه به محل موعودرسیدم،وحسینعلی دستم را گرفت و به مغازه زنده یاد قربانعلی پرویزی بردوبه جمشید مشایخی واسدزاده ودیگران که آنجانشسته بودندوچای می‌خوردند معرفی کردوکتابهای اهدایی راهم تقدیمشان کرد.جمشیدمشایخی کتاب ،فواره ای به ارتفاع سالیانی راکه زیستم،رابازکردواولین شعرآنراکه برای مسافران بیضایی نوشته بودم باصدای بلندخواند وازجایش برخاست ومرادرآغوش کشیدونظربه سهل وممتنع بودن شعرمذکورکه عاری از هرگونه تعقیدوپیچیدگی مرسوم شعرهای سپیدبودگفت....شعرواقعی ،یعنی همین،به این میگویندشعر.ازایشان وهمراهانشان صمیمانه تشکر کردم.

دراین سریال ،که مثل اغلب سریال هایش باصرف هزینه های زیاددولتی تهیه شدومتاسفانه با توفیق چندانی درجذب مخاطب همراه نبود،بعضی ازچهره های جذاب محلی وازجمله درویش علی بی غم راهم وارد بازی کرده بود.برایش آرزوی توفیق در ادامه ی کارهای هنری اش را دارم

محسن بافکرلیالستانی،پنجم آبانماه ۹۹