شعر
محسن بافکر لیالستانی ؛ چند شعر به گویش شرق گیلان
17/10/1400 Asad
محسن بافکر لیالستانی ؛
چند شعر به گویش شرق گیلان :
یک
پیران بَکَنده دارون
جادَه ان کنار
صف ایسان
بهار رفا
“عریانترین درختان
در دو سوی جاده،
به صف ایستادهاند
در انتظار بهار ”
دو
می زموسون شوئونه
انبَسا کُنًم
تی شیرین گبون امره
تا بهار افتو روزون
” شبهای زمستانم را
غلظت میدهم و غنا میبخشم
با حرفهای شیرینت
تا روزهای آفتابی بهار ”
سه
وارون، بوشورده
راشی ودشته چرک و غباره
هیطو که اَرسو
می دل و می تاسیونی
” باران، شست.
چرک و غبار و دشت و راه و صحرا را
چنآنکه اشک
دل و دلتنگیام را
چهار
بی نوم و نشون، شهر موسونم
تی نوم َ امره
مردومَ زبون دَکَتَم
“مانند شهر بی نام و نشانم
که با نام تو
بر سر زبان مردم افتادم”
به نقل از «آوای تبیعید» شماره ۲۱
شعر ها و یادداشت های محسن با فکر ...برچسب : نویسنده : 1mohseenbafekr0 بازدید : 109